شیوع anti-hbc و anti-hbs در اهداکنندگان خون hbsag منفی در استان سیستان و بلوچستان

چکید ه   سابقه و هدف   رایج ترین مارکر مورد استفاده جهت تشخیص عفونت hbv در اهداکنندگان خون، غربالگری hbsag است که عدم شناسایی آن، به عللی مانند دوره پنجره، موتاسیون در ژن s و یا کاهش ساخت این ag ، ممکن است در گیرندگان این فرآورده ها ایجاد بیماری نماید. از آن جایی که شیوع anti-hbc در جمعیت ها با شیوع hbsag متناسب است، بنابراین لازم است در مناطقی با شیوع بالای hbv ، مطالعه هایی در زمینه ارزیابی شیوع anti-hbc در اهداکنندگان خون، انجام شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع مارکرهای anti-hbc و anti-hbs در اهداکنندگان خون در سیستان و بلوچستان بود.   مواد و روش ها   مطالعه انجام شده از نوع مقطعی بود. 1500 نمونه hbsag منفی از پایگاه انتقال خون سیستان و بلوچستان جمع آوری و بر روی آن ها، آزمایش anti-hbc و بر روی نمونه های anti-hbc مثبت، آزمایش anti-hbs با روش الایزا انجام شد. داده ها با روش آماری کای دو و نرم افزار 16 spss ، تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها   از 1500 اهداکننده hbsag منفی، 144 مورد یعنی 6/9% ، anti-hbc مثبت بودند که 107 نفر(3/74%) از آن ها، تیتر ایمنی از anti-hbs داشتند.   نتیجه گیری   در این مطالعه شیوع anti-hbc در اهداکنندگان خون در سیستان و بلوچستان بالا بود. با توجه به این که درصد بالایی از اهداکنندگان با سابقه، حاوی تیتر ایمن بودند و هم چنین نقش anti-hbc می تواند جهت حذف موارد آلوده hbv و ارتقای سلامت خون به تشخیص hbv-dna و عدم حضور anti-hbs مرتبط باشد، حذف خون های anti-hbc مثبت می تواند باعث محروم شدن آن ها جهت اهدای خون شود و ذخایر خونی را محدود نماید.